Israel En Water

Chanichim laten begrijpen dat Hashem de bron is voor alles.

ISRAEL EN WATER. Spelen: SPEL 1. Vul een kopje met zand of suiker. Laat de chanichiem in een rij staan, en geef elk een beker. Nu moeten ze het zand eerlijk verdelen onder alle chanichiem, mar NIEMAND mag uit de rij stappen en de bekers mogen niet doorgegeven worden. De persoon voor in de rij krijgt de beker die met zand is gevuld. Hij/zij giet wat in de beker van de persoon ernaast en die geeft het weer door aan de volgende. SPEL 2 . Lang maar niet laag. Laat de chanichiem in een kring zitten. De madrich(a) begint door te zeggen “Laag maar niet lang” of “Hoog maar niet dik”, of “Steen maar niet kalk” , of welke twee woorden dan ook zolang de eerste maar een dubbele klinker heeft en de tweede een enkele. (De woorden kunnen een link hebben maar hoeft niet). Bijv. “Been maar niet enkel” of “Kaars maar niet vlam”, “Kaart maar niet stad” , “Oog maar niet mond” enz. Ga dan de kring rond en zonder de regels uit te leggen moeten de chanichiem ook twee woorden geven Als ze het juist hebben (dus het eerste woord heeft een dubbele klinker en het tweede niet) dan moge ze in het spel blijven. Hebben ze het fout dan moeten ze uit de ring. SPEL 3. Hetzelfde als spel 2 maar met een verandering. Geef een lepel door in de kring. Elk persoon, die de lepel vast heeft, moet de maan beschrijven door te zeggen :”De maan is……” Dan beslist de madriech of de chanich ok is of niet. Wanneer ben je ok ? Als de chaniech dankjewel heeft gezegd als hij/zij de lepel aangereikt krijgt. Maar de madriech kan zelf een regel bedenken. Hier is de “twist”. Voordat je het spel begint vertel je de helft van de chanichiem wat de regel is. Je speelt het spel en ieder die geen “dankjewel” zegt ligt eruit. HET VERHAAL (maak er zelf een geweldig verhaal van en vertel met jus !!) Er was eens een groot koning. Hij bezat veel land, en was erg rijk. Deze koning had twee zonen. Ze heetten Alexander en William. De koning had twee mannieren waarop hij inging op de verzoeken van zijn zonen. Wanneer Alexander iets wilde, dan kreeg hij het. Hij had zijn eigen credit kaart van zijn vaders rekening, zodat hij nooit toestemming hoefde te vragen als hij ging winkelen. Van kleren tot computers, tot vliegtuigen, Alexander kreeg wat hij maar wilde, wanneer hij het maar wilde. Met William, was het heel anders. Wanneer William iets wilde dan moest hij het eerst aan zijn vader vragen. Dit betekende dat Willam zijn vader minstens 1x per dag sprak. En wanneer hij naar zijn vader kwam om hem wat te vragen, kletsten ze over van alles en nog wat. William vertelde de koning wat er allemaal gebeurde in zijn leven. En omdat hij eerst moest vragen voordat hij wat kreeg, moest hij ook uitleggen waarom hij het wilde. Dit betekende dat de koning hem wijze tips en adviezen kon geven en dat de koning er met zijn zoon over kon praatten of het wel / niet een goed idee was. William leerde veel levenslessen van zijn vader de koning en hun gesprekken. Maar, dit betekende ook dat William niet altijd kreeg wat hij wilde. Discussie: Hoe zou je het liever willen zoals bij Alexander of zoals bij William? Alhoewel Alexander altijd kreeg wat hij wilde, was dat niet altijd best voor hem. Bijv. alle chocola eten die je wil hebben is lekker, maar je kan er ook behoorlijk ziek van worden. Bovendien werd Alexander er niet veel wijzer op. William kreeg niet alles wat hij wilde hebben. Maar hij werd begeleid door een ouder en wijzer iemand die van hem hield, en er daarom voor zorgde dat William niets iets deed dat slecht voor hem was. William had ook een betere relatie met zijn vader. CONCLUSIE: In de woestijn, midbar, hadden we een situatie zoals die van Alexander. Als er water nodig was, kregen we de wonderbaarlijke be’er Miriam. Toen de be’er er was, hadden we altijd water. Maar sinds we in Israel zijn, is Am Jisrael in een situatie van William. Toen Hashem een land voor Zijn koos,kon Hij elk land kiezen om ons te geven. Hij kon Egypte geven, waar de Nijl stroomt die voor al het water levert. Hij kon Canada geven, een land dat zoveel vers water heeft dat ze het kunnen gaan verkopen. Maar in plaats daarvan gaf Hashem de Bne Jisrael, Israel; een land dat weinig water heeft en een groot deel van dat water is zout. Een land waar het weinig regent. Waarom gaf Hashem ons zo een moeilijk land om in te leven? Een land waar het moeilijk is om een boer te zijn, je kleren te wassen, een lux bad te laten vullen, zonder dat je, je schuldig voelt? Als Hashem ons de Nijl, Egypte had gegeven, dan zouden we als Alexander zijn geweest, dan hadden we niet hoeven te vragen om regen, dan hadden we de Nijl gehad. De situatie van Alexander was oké toen we in de woestijn waren, omdat we veel dichter bij Hashem stonden. We zagen veel wonderen; we werden geleid door wolken en vuur, er viel manna elke dag, en het water kwam uit een niet natuurlijke be’er/bron. We konden er echt niet omheen, het niet ontkennen dat het water van Hashem kwam. Maar die situatie kon niet voor altijd zo blijven. Vandaag, in Israël, zijn we zoals William. We moeten de hele tijd vragen aan Hashem, om wat we willen. Als we regen willen, moeten we smeken, dawenen. Dit betekent dat we een band, relatie maken met Hashem. Het betekent ook dat we begeleid worden, door Hashem die groter en wijzer is dan wij en ons geeft wat we nodig hebben, maar niet altijd wat we willen. Hoe krijgen we regen in Israël ? Wat staat er in Shema ? Als we leven volgens de mitswot, dan zal Hashem zorgen dat er genoeg regen valt en dat het land zal bloeien. Dit versterkt onze band met Hashem. Als we niet de mitswot volgen, da worden we eruit gezet. Toen we de spelletjes speelden, wisten we niet meteen wat we moesten doen om in het spel te kunnen blijven, dat was frustrerend. Maar als we de regel doorhadden, hielden we ons eraan zodat we in het spel konden blijven. Deze situatie hebben we nu ook in Israël. We weten de regels waaraan we ons moeten houden om in Israël te kunnen blijven en regen te krijgen. Deze regels zijn, te leven volgens Torah en mitswot. Maar ook als er weinig regen is, dan moeten e het eerlijk verdelen onder elkaar. We moeten ervoor zorgen dat iedereen wat water krijgt. Net als bij het verdelen van het zand/suiker, denken sommigen dat er meer is dan in werkelijkheid het geval is, en de voorste hadden waarschijnlijk meer dan de achterste. We moeten zuinig zijn met het gebruik van water. Overal, maar speciaal als we in Israël zijn. We moeten vertrouwen op de hulp van Hashem, maar ook ons deel doen. Bespreek met de kinderen hoe ze water kunnen besparen.